کلبه های مبتکرانه در دل طبیعت بی نظیر جزیره ی بیگوین
اختصاصی کانون معماران: کلبه های مبتکرانه در دل طبیعت بی نظیر جزیره ی بیگوین
“زمین را به آرامی لمس کنید تا اختلال در منظره به حداقل برسد. “
جزیرهی بیگوین یک جزیره در منطقهی شهرداری موسکوکا در مرکز انتاریوی کانادا است. زمینهای این جزیره، پیشینهی تاریخی داشته و برای مردم منطقه حائز اهمیتاند. اولین پیشرفت در جزیرهی بیگوین با مسافرخانهی “بیگوین” در ۱۹۲۲ رقم خورد. از آن پس این جزیره به عنوان استراحتگاه لوکس و تابستانی، مورد توجه خانوادههای ثروتمند و مشهور قرار گرفت. در ۲۰۱۸ مسابقهای برای احیای مجدد جزیره طرحریزی شد و معماران MacKay-Lyons Sweetapple در این رقابت برندهی مسابقه شدند. در این نوشتار ما به بررسی ویژگیهای طرح چشم نوازِ گروه MacKay-Lyons Sweetapple در طبیعت بینظیر جزیرهی بیگوین میپردازیم!
سه کلبه ی اول از اجتماع ۴۰ کلبه ی طراحی شده در میان درختان افرا، کاج و زبانگنجشگ قرار گرفتهاند. این سه کلبه، منظرهی گستردهای رو به زمین گلف و دریاچه دارند. کلبهها در احترام کامل به گوزنهای جزیره طراحی شدهاند. در همین راستا، به خط چرا زیر درختان، مسیر بین فضای سبز در محوطه توجه شده است. محلهای نشستن در کلبه ها هم با توجه به موضوع گوزنها انتخاب و طراحی شدهاند. همچنین در این پروژه بر شفافیت بین سقف و کف، زمین و آسمان اهتمام ورزیده شده است. این ۴۰ کلبه از سه الگوی طراحی پیروی میکنند که هرکدام از شکل زمین در جزیره الهام گرفته شدهاند. طولی رو به دریاچه، دارای حیاط میانی در جنگل و به شکل فرفره در علفزار، این سه الگو اند.
در جزیرهی بیگوین، چیزهای زیادی برای شنیدن وجود دارد. معماران MacKay-Lyons Sweetapple با گوش دادن به همین ها روند طراحی را شروع کردند. کلبهها در این پروژه روی زمینی دارای پیشینه و داستان قرار گرفتهاند. این جزیره به نام رئیس اوجیبوی جان بیگوین نامگذاری شده است. این زمین از نظر تاریخی برای فضاهای مقدس بوده و برای جمعیت بومی منطقه از اهمیت برخوردار است. اولین زمین گلف در سال۱۹۲۲ ، در جزیرهی بیگوین ساخته شده است. به همین سبب هم این جزیره برای دههها به اقامتگاه لوکس و پر زرق و برق مبدل گشته است. این ناحیه خانهی تابستانی بزرگان صنعت کانادا، ستارگان هالیوود و حتی خانوادههای سلطنتی هلند بوده است.
طراحی این کلبهها در این پروژه بخشی از طرح جک وادزورث، صاحب ملک برای احیای مجدد جزیره است. وادزورث ۴۰ مهمانخانه را که هر کدام تقریبا ۱۳۵۰ فوت مربع بودند، به یک هتل ۱۵۰ اتاقه ترجیح داد. او با دعوت از شش شرکت معماری کانادایی، یک مسابقه طراحی برای این پروژه راه اندازی کرد. هدف وی انتخاب پروژهای بود که به تاریخ جزیره، زیبایی معماریِ ممتازِ منطقهیِ موسوکا و محیط زیست احترام بگذارد. همچنین استفاده از تکنیکهای عملی ساخت و ساز و به حداکثر رساندن بهرهوری و پایداری انرژی از چشماندازهای او بود. وادزورث موارد گفته شده را در طرح مسابقه ذکر کرده بود.
معماران MacKay-Lyons Sweetapple در این رقابت برندهی مسابقه شدند. آنها پروژهای را ارائه کردند که در آن از واژگان سبک مدرنیستی برای بیان مفاهیم کهن الگو استفاده شده بود.
این کلبهها کاملاً از مواد طبیعی ساخته شدهاند و طرحی ساکت و آرام دارند. اینها به کلبههای تاریخی و سقفهای بزرگِ مسکوکا شبیه هستند. فضای داخلی این کلبهها بدون اینکه حتی وسایل خاصی در آنها بکار رفته باشد، داخل یک کانو را تداعی میکنند. هر کلبه از یک مجموعه ساده از قطعات مونتاژ شده است. این قطعات ایوانی پردهدار، یک عرشه، یک اجاق، یک اتاق عالی، یک جعبه خواب و یک سقف هستند. همهی این اجزا به طور یکپارچه در کنار هم قرار گرفتهاند.
کلبهها متشکل از یک جعبهی بیرون زدهی متصل به یک غرفه شیشهای با یک سقف عمیق در بالای آن هستند. جعبههای بیرون زده پوشیده از چوبهایی هستند که به صورت افقی کاملا روی هم قرار گرفتهاند. غرفههای شیشهای این کلبهها محل قرارگیری نشیمنها و اتاقهای ناهارخوری هستند. جلوهی خارجی کلبهها در این پروژه ساده و تاثیرگذار و فضای داخلی آنها چشمگیر، باروح و دلپذیر است. این ویژگیها شاخصههای اصلی طراحی گروه MacKay- Lyons Sweetapple در مسابقه بودهاند. چوبهای روی هم ردیف شده که نمای داخلی جعبه تخت و آتشدان را تشکیل میدهند، باعث ایجاد یکپارچگی بین فضای داخل و خارج میگردند. نشیمن به طور طبیعی از طریق پنجرهی پریسکوپ در بالای شیروانی روشن میشود. اتاقهای خواب و حمام (هر دو ) زیبا و بزرگ هستند.
این کلبهها اگرچه از لحاظ فرمی پیچیدهاند ولی با استفاده از تکنیکهای فنی عملی و ساده ساخته شدهاند. به طور مثال، سقف از خرپاهای مهندسی معمولی ساخته شده و فقط از طریق اجرای دقیق به چیزی زیبا ارتقا یافته است.
به حداقل رساندن اختلال در سایت یکی از اهداف مهم برای معماران گروه MacKay- Lyons Sweetapple بوده است. آنها نیل به این هدف را از طریق لمس آرام زمین توسط طرحشان بدست آوردند.
سادگی در ساخت پاسخ به چالشهای زندگی در یک جزیره، طی دورهای سرد و کوتاه بین پاییز و بهار است.
در انتخاب مصالح در این پروژه، پایداری محیط زیست به خوبی مورد توجه قرار گرفته است. به منظور پایداری محیطزیست هم، مواد به صورت محلی تهیه گشتهاند و از نیروی کارمحلی استفاده شده است. سیستم گرمایش در این کلبهها با زمین گرمایی است. درواقع، گرما از دریاچه برداشته شده و به کف و از کف به فضای خانه منتقل میشود. در تابستان، یک سیستم تهویهی منفعل طبیعی، هوای گرم را از طریق سقف شیروانی بالا میبرد و دور میکند.
جاهطلبی در پروژهی کلبههای جزیرهی بیگوین فراتر از مهمانپذیرهای تکی است. گروه معماری Mackay-Lyons Sweetappl چشم انداز جامعه را به جزیرهی بیگوین ارائه میدهد. ساختمانها در این پروژه نه تنها با سایت بلکه با یکدیگر درگیر هستند. آنها در دستهها قرار گرفتهاند، جایی که شفافیت و گشودگی آنها را به سمت ارتباط و گفتوگو سوق میدهد. فضاهای بین آنها به اندازهای کوچک است که همسایگان میتوانند به یکدیگر با دست اشاره کنند. خیلی از آنها علفزارهای ایده آل را برای پکنیک و بازیهای کودکانشان احاطه میکنند.
کلبههای جزیرهی بیگوین مستحکم در برابر آبوهوای ناحیه هستند. این کلبهها در عین زیبایی پاسخی متعادل، مبتکرانه و پایدار به یک چالش پیچیده معماری اند.
مطالب پیشنهادی:
کلبه ی درختی ، آشیانه ای آمیخته به جنگل
خانه ی مینامیسوما؛ کلبه ای برای دوستداران فستیوال
منبع: archdaily.com
محدثه فتح اللهی