شهر های آینده و تکنولوژی؛ بهبود شهرها به کمک تکنولوژی
یکی از راههای آشنایی با روشهای حل مسائل در معماری، آشنایی با معماران مطرح و رویکردهای مواجهه آنها با مسائل است. این هفته قرار است با میریام رور و نظرات وی در مورد شهر های آینده آشنا شویم. ویلیام رور در پی بهبود شهرها از طریق تکنولوژی و طراحی است.
ما در مجموعهی مصاحبه با معماران و شهرسازان کارآفرین، با دانشآموختگان برجستهی این رشتهها که مسیر شغلی متفاوتتری نسبت به روند متداول جامعه دنبال کردهاند، آشنا میشویم. از افکار، نظرات، راهحلهای عملی و ایدههایی برای موفقیت صحبت میکنیم؛ و میآموزیم که چگونه ایدهها را در زمینهی معماری و شهرسازی و فراتر از آن در کارهای خلاقانهی خود بهکارببریم. در ادامه با ما همراه باشید.
آشنایی با میریام رور
میریام روور مدیر برنامه Urban-X است. او علاقه زیادی به بهبود شهرها از طریق فناوری و طراحی دارد. همچنین، او یکی از بنیانگذاران شرکت مشاوره مکانسازی دیجیتال Field از اعضای شرکتDeeds است. پیش از این، میریام رور در یک آزمایشگاه تحقیقاتی اختصاصی در ام. آی. تی کار میکرد. تمرکز او در این آزمایشگاه در مورد کاوش در شهر های آینده از دیدگاه فناوری و مبتنی بر حسگر بود.
میریام روور به عنوان یک معمار و برنامهریز شهری در دانشگاههای MArchII و BArch آموزش دیده است. او یک دهه در دفتر معماری Metropolitan در روتردام و دفتر معماری Mateo در بارسلونا کار کرده است. میریام برای سخنرانی در کنگرههایی چونCES ، کنگره جهانی شهر هوشمند، نمایشگاه معماری بوستون و غیره دعوت شده است. او اکنون به سازمانها و افراد کمک میکند تا پتانسیل خود را برای استفاده از فناوری و طراحی برای بهسازی شهری شناسایی کنند.
کودکی میریام رور
-
قبل از اینکه در مورد شغل فعلی شما در URBAN-X صحبت کنیم، کمی درباره سابقه خود صحبت میکنید؟
من در پالو آلتو، کالیفرنیا متولد و در بارسلونا بزرگ شدم. و تابستانهای زیادی را با پدر و مادرم به مناطق مختلف جهان سفر کردهام. عبور از مرز فرانسه، مجسمهسازی رصدخانه جانتار مانتاردر هند، پیادهروی روی High Line و غیره.
آغاز زندگی کاری میریام رور
سالها میخواستم فضانورد شوم، اما وقتی نوجوان بودم، دورهای در مورد تاریخ هنر و معماری گذراندم. بنابراین، درک من از انسان و اینکه چگونه از طریق تمدنها تکامل یافته و خود را نشان داده، تغییر کرد. متوجه شدم که بین خالق اثر و اثر به لحاظ شکلپذیری، رابطه دوسویهای برقرار است. به همان اندازه که به اثر (آنچه که خلق میکنیم) شکل میدهیم، اثر (آنچه که ایجاد میکنیم) به ما شکل میدهد. من معماری خواندهام، اما امروزه، خودم را یک طراح میدانم.
تجارب کاری میریام رور
-
پس از پایان دوره کارشناسی در دانشگاه کرنل، به OMA پیوستید و به مدت دو سال در آنجا کار کردید. چه چیزهایی را از کار در دفتر Starchitect یاد گرفتید که مفیدترین تجربه برای حرفه بعدی شما بوده است؟
در این دو سال، ما روی پروژههایی کار کردیم که با محیط ساخته شده، فراتر از معمول معماری درگیر بودند. ما مفهوم حفظ و نگهداری و مفهوم حومه را بررسی کردیم. اما متوجه شدم که زمانی که من آنجا بودم، موضوعی وجود داشته که به آن پرداخته نشده است. چیزی که باعث تغییر و نحوه درک ما، مدیریت و تعامل با محیط اطراف ما میشود. فنآوریهای دیجیتال!
-
چه شد که تصمیم گرفتید شرکت مشاوره طراحی شهری Field را تاسیس کنید؟
در آن زمان، من در آزمایشگاه MIT Senseable City کار میکردم. و مشغول تعامل با شرکتهای بزرگ و دولتهایی بودم که برای کمک به تغییر مدیریت به ما مراجعه میکردند. به عنوان بخشی از یک آزمایشگاه تحقیقاتی، همیشه یک سوال علمی وجود داشت که باید به آن پاسخ داده میشد. اما شرکای خارجی خواستار طرحهای جامع دیجیتال و راهحلهای تولید شده بودند. تحقیقات، طراحی و کارآفرینی نسبت به گذشته به هم نزدیکتر شده بودند. من تصمیم گرفتم عملی را متمرکز بر فنآوریهای شهری شروع کنم که شکاف بین تحقیق و عمل را پر کند.
-
حالا اجازه دهید در مورد شغل فعلی شما صحبت کنیم. آیا میتوانید در مورد نقش خود در URBAN-X بگویید؟
من مدیر برنامه در URBAN-X (که یک شتابدهنده سرمایهگذاری است)، هستم. که توسط MINI تاسیس شده و به بهبود روش زندگی مردم در شهرها از طریق فناوری و طراحی اختصاص دارد.
من به عنوان مدیر برنامه، کارهای زیادی انجام میدهم. من به یافتن و انتخاب شرکتهایی که بتوانیم در آنها سرمایهگذاری کنیم، کمک میکنم. هدایت تدوین برنامه، برگزاری رویدادها و تولید محتوا بر عهده من است. اما در یک سطح گستردهتر، من کمک میکنم تا یک فضای مناسب برای استارتاپها ایجاد شود تا بتوانند رشد کنند.
URBAN-X تلاش میکند، گزیدهای از انواع فناوریهایی را که بیشترین پتانسیل را برای بهبود زندگی شهری دارند را فراهم کند. اما این سوال که کدام یک از آنها، احتمال موفقیتشان، بیشتر است، بسیار بستگی به محیط آنها دارد. این محیطها توسط منابع محلی، از جمله دسترسی به بودجه، منابع مهندسی و طراحی، مشاوره مناسب و غیره تعیین میشوند.
شهر های آینده
-
فکر میکنید شهرها در قرن ۲۱ با چه چالشها و فرصتهای بزرگی روبرو هستند؟ و URBAN-X چگونه به بهبود زندگی شهری کمک میکند؟ آیا میتوانید مثالی بزنید؟
شهرنشینی فاز بیسابقهای از رشد را طی میکند. ما شاهد تغییر سریع آب و هوا، سیستم های انرژی، افزایش جمعیت مهاجر و زیرساختهای در حال فرسایش هستیم. در حالی که چالشها گسترده هستند، ما شاهد آگاهی زیستمحیطی بیشتری هستیم. همچنین شاهد تحولات در زمینه هوش تولیدی، بیومتریال، الگوریتمهای یادگیری و سایر فناوریهای دیجیتال هستیم. این تحولات، زیرساختهای قرن نوزدهم را به محیطهای پایدار و کارآمد تبدیل میکنند. برخی از راه حلهای توسعهیافته توسط شرکتهای URBAN-X عبارتند از:
- صنعتی، ارگانیک و مقابله با ضایعات مواد غذایی با استفاده از فرآیندهای زیستی برای بازیابی آب و مواد مغذی.
- Farmshelf، یک راه حل کشاورزی در محیط داخلی برای آوردن Microgreen به آشپزخانه.
- جادهسازی مقرون به صرفه و نگهداری زیرساختها برای شهرهای مختلف
- Wearworks، وسیلهای مناسب برای نابینایان و کمبینایان برای یافتن راه خود در شهرها.
- Versatile Natures، آوردن اطلاعات به سایتهای ساختمانی برای یک محیط امنتر و کارآمدتر.
-
بنابر تجربه شما، بزرگترین اشتباهی که استارتاپها مرتکب میشوند چیست و چگونه میتوانند از آن اجتناب کنند؟
به دنبال ایدههای خاص و دستنیافتنی بودن، باعث از دست رفتن بسیاری از استارتآپها میشود. تمرکز بر یک پیشنهاد و اجرای عالی میتواند به کاهش این خطر کمک کند.
-
آیا برای معماران که علاقهمند به شروع کار خود هستند، توصیهای دارید؟
آموزش معماران بسیار فردگرایانه است. به ما آموختهاند که بتوانیم دید خود را هدایت کنیم. خود را از بقیه متمایز کنیم و پروژههایی را که اغلب توسط خودمان انجام شده، ارائه دهیم. برای اینکه بتوانید در راهاندازی یک سرمایهگذاری موفق باشید، باید بتوانید این دیدگاه را نیز داشته باشید. همچنین تشخیص دهید که انواع دیگری از مهارتها وجود دارد که شما مهارت آنها را کسب نکردهاید. برای ارائه آنها به افراد دیگر اعتماد کنید.
-
آینده حرفه معماری را چگونه میبینید؟ در کدام مناطق میتوانید فرصتهای عمدهای را برای توسعهدهندگان و معماران آینده ببینید؟
من فکر میکنم معماری باید برونگرا باشد. برای رسیدگی به چالشهای بزرگتر و فشار آورتر، باید فراتر از حوزه خود باشد. آینده معماری باید به ابزارها، فناوریها ، محیط و بازار نزدیک شود. از برخی جهات، ما باید به مدل آموزش باوهاوس برگردیم، جایی که همه رشته های طراحی در آن جمع میشوند. اما اگر در دهه ۱۹۲۰، فناوری عمدتا آنالوگ بود، امروز دیجیتال است. من فکر میکنم فرصتی برای معماران وجود دارد که مصالح ساختمانی و فرایندها را به چالش بکشند. زیر سوال بردن تیپولوژیها، شیوههای زندگی، دسترسی به فضا، تولید انرژی، خدمات تحرک، سیستمهای پسماند و آب، زیرساختهای عمومی و مشارکت مدنی.
بنابراین، خبر خوب اینکه معماران و کارآفرینان یک نکته مشترک دارند. جرات فکر کردن به اینکه میتوانند تغییری ایجاد کنند و عزم راسخ برای تحقق آن.
منبع: archipreneur.com
لادن مصطفی زاده