واقعیت افزوده در معماری ؛ عصر جدیدی در طراحی و کارآفرینی!
امروزه هوش مصنوعی و تکنولوژیهای نوین تمام جنبههای زندگی انسان را تحتالشعاع خود قرار دادهاست. این مفاهیم وارد حوزهی معماری نیز شده و سبب تحولات بسیاری در زمینهی طراحی و ساخت شدهاست. واقعیت افزوده یکی از پدیدههای تکنولوژی است که نوید عصری جدید در حوزهی طراحی معماری را میدهد. این پدیده فرصت و امکانات بیشماری را در اختیار معماران قرار میدهد. معماران میتوانند با تمرکز روی بستر تکنولوژی و به کارگیری مفاهیم معماری راهحلی جدید برای آیندهی حرفهی معماری ارائه دهند.
به همین جهت در ادامه با تجربهی یک معمار جوان و موفق در زمینهی تکنولوژی آشنا خواهیمشد. در این مقاله پی میبریم که چگونه Israel Medina از حرفهی معماری به راهاندازی یک استارتآپ موفق روی آوردهاست. همچنین پی خواهیم برد که کدام مهارتهای معماری در برنامهنویسی یک بستر واقعیت افزوده کاربرد داشتهاست.
ما در مجموعهی مصاحبه با معماران و شهرسازان کارآفرین، با دانشآموختگان برجستهی این رشتهها که مسیر شغلی متفاوتتری نسبت به روند متداول جامعه دنبال کردهاند، آشنا میشویم. از افکار، نظرات، راهحلهای عملی و ایدههایی برای موفقیت صحبت میکنیم؛ و میآموزیم که چگونه ایدهها را در زمینهی معماری و شهرسازی و فراتر از آن در کارهای خلاقانهی خود به کار ببریم. در ادامه با ما همراه باشید.
درباره Israel Medina
Israel Medina بنیانگذار و معاون اصلی طراحی در شرکت Pair است.Israel در دبیرستان به صورت خودآموز شروع به یادگیری نرمافزار اتوکد کرد. پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی در رشتهی معماری شروع به فعالیت در این حرفه کرد. این معمار سابق بیش از ۱۰ سال مشغول به فعالیت در چهارچوب متداول حرفهی معماری بود. پورتفولیو معماری وی شامل طیف وسیعی از پروژههای معماری است؛ اعم از پروژههای بزرگ مقیاس مسکونی، برنامهریزی شهری بینالمللی، طراحی داخلی تجاری و انیمیشنهای سهبعدی. همچنین وی سابقهی تدریس در دانشگاه را نیز دارد.
در حین کار در دفتر معماری، Israel زمان استراحت خود را به کدنویسی اختصاص میداد. سرعت پیشرفت در حرفهی معماری برای وی رضایتبخش نبود. به همین جهت برای تحقق هدفهایش تصمیم گرفت با همکاری دو بنیانگذار یک شرکت نوپا تاسیس کند. اگرچهIsrael دیگر به صورت مرسوم در این حرفه مشغول به فعالیت نیست، اما همچنان در آرزوی کمک به پیشرفت مداوم این حرفه از طریق نوآوری در تکنولوژی و آموزش هست.
کارآفرینی و توسعهی برنامه توسط تکنولوژی واقعیت افزوده در شرکت Pair
شرکت Pair (Visidraft سابق) از تکنولوژی انحصاری رایانه و واقعیت افزوده جهت ساخت برنامه بهره میبرد. پس از راهاندازی نسخهی اولیهی برنامه، بنیانگذاران دریافتند که درصد زیادی از رشد و توسعه از طریق تولیدکنندگان مبلمان و لوازمخانگی حاصل میشود. آنچه Pair را از سایر برنامهها و راهحلهای واقعیت افزوده (AR) متمایز میکند، تمرکزشان بر روی محصولات و نیاز مصرفکنندگان است. واقعیت افزوده فرصت تصویرسازی و تصمیمگیری در پروسه طراحی را در اختیار کاربران قرار میدهد. با به کارگیری این برنامه معماران قادر خواهندبود تا مدلهای سهبعدی لوازم و وسایل مصرفی را با استفاده از آیفون یا آیپد در طراحی خود به تصویر بکشند. این برنامه به کاربران اجازه میدهد تا یک محصول مجازی سهبعدی را در محل زندگی یا دفتر کار خود تصویرسازی کنند. این بستر فرصت تصویرسازی و طرحبندی در زمان حال، فضا و مقیاس واقعی و آزادی حرکت کامل را به کاربران میدهد.
کاتالوگ آنلاین مدلهای آنها اکنون دارای بیش از ۲۰۰ محصول مبلمان خانگی و اداری است. این مدلها توسط ۵۰۰ شرکت تولیدکنندهی مبلمان معماری تأمین میشود و محصولات جدید هر روز به کاتالوگ اضافه میشود. برنامهی Pair در ۲۰ کشور قابل دسترسی است و به بیش از یک چهارم میلیون کاربر ارائهی خدمات میکند. از این طریق کاربران میتوانند طراحی در واقعیت افزوده (AR) را تجربه کنند.
لطفاً توضیحاتی در مورد پیشینهی خود به ما ارائه بدهید.
حتما؛ من از دانشگاه کلمبیا نیویورک با مدرک کارشناسی ارشد در رشتهی معماری و طراحی شهری فارغالتحصیل شدم. در واقع از ۱۶ سالگی کار در رشتهی معماری را شروع کردم. من همیشه شیفتهی تکنولوژی بودم. بنابراین در دبیرستان به صورت خودآموز اتوکد یاد گرفتم. در دورهای که باید هر دستور به صورت دستی تایپ میشد، 3D CAD یک چالش بزرگ محسوب میشد. این امر دریچه و روزنهای شد برای تاسیس اولین شرکت سه بعدی خودم در۲۰ سالگی.
پس از فارغالتحصیلی شانس و فرصت همکاری با شرکت Gensler نیویورک در پروژههای بینالمللی برنامهریزی شهری را یافتم. سپس مشغول به فعالیت در پروژههای داخلی و معماری بومی در شرکتهای DC و Miami شدم. بعد از چند سال فهمیدم که تکامل و پیشرفت در حرفهی معماری به اندازه کافی سریع پیش نمیرود.
با دانستن اینکه توانایی پرداخت هزینهی یک مدرک کارشناسی ارشد دیگر را ندارم، هر روز در زمان ناهار و استراحت در محل کار، شروع به یادگیری کدنویسی آنلاین کردم. امیدوار بودم که بتوانم حداقل یکی از ایدههای ذهنی خود را توسعه دهم. دو سال بعد با Andrew و Taylor (بنیانگذاران) آشنا شدم و تمرکز بر روی راهاندازی Pair را شروع کردیم.
چه زمانی برای اولین بار با واقعیت افزوده (AR) مواجه شدید؟
در واقع اولین بار زمانی واقعیت مجازی (VR) را کشف کردم که درخواستی دراین خصوص از مشتری شرکت انیمیشن سهبعدیام دریافت کردم. با وجود اینکه در آن دوران هنوز در مراحل مقدماتی و نسخهی آزمایشی بود، من به توانایی VR در تجسم و طراحی معماری پی بردم. کشف فرصتهای همپوشانی طرحها، در زمان حال و در فضای واقعی کاربر با واقعیت افزوده (AR) اندکی بعد به بزرگترین علاقهی من تبدیل شد.
چه شد که تصمیم به راهاندازی pair گرفتید؟
پس از امتحان اولین نسخهی برنامه که Andrew و Taylor روی آن کار کرده بودند ، بلافاصله متوجه توان بالقوه واقعیت افزوده (AR) برای حرفهی معماری و طراحی داخلی شدم. اما در مورد نحوه و سرعت سازگاری معماران با این فناوری اطمینان کامل نداشتم. سرانجام برای ایجاد تغییراتی ناگهانی در موقعیت خود و راهاندازی استارتاپی بر پایهی تکنولوژی، تصمیم به ترک شغل ثابت معماری گرفتم. دلیل این تصمیم این بود که فکر کردم ما به عنوان یک تیم میتوانیم از عهدهی این کار بربیایم.
“حتی اگر ایدهی خوبی برای شروع کار ندارید، داشتن یک تیم عالی به شما امکان میدهد به سرعت با شرایط سازگار شوید و به نوآوری ادامه دهید”.
نقش و مسئولیت شما در شرکت چیست؟
نقشها در یک استارتاپ هر روزه در حال نوسان است. در حالی که عنوان رسمی من VP طراحی است، بعضی روزها امور مشتریان و هدایت ورودی/خروجیها را مدیریت میکنم. در غیر این صورت در حال ایجاد کمپینها و کارزارهای بازاریابی و مارکتینگ هستم. بخش مورد علاقهی من چالش طراحی محصول ضمن هماهنگی با تیمهای توسعهدهنده و یادگیری ماشین برای حفظ دید منسجم و تجربهی کاربری است.
آیا میتوانید نمونههایی از نحوهی استفاده از برنامه و چگونگی کمک به شیوههای معماری برای ما بیان کنید؟
هنگامی که ما pair را برای اولین بار راهاندازی کردیم، فقط قابلیت استفاده برای معماران را داشت. از طریق این برنامه معماران میتوانستند طرحهای خود را در واقعیت افزوده (AR) بارگذاری و مشاهده کنند. بخشی از تحولات ایجادشده در دو سال اخیر ایجاد بستری برای تمام طراحان و کاربران علاقهمند به تجسم طراحی در فضای خود است. برای دستیابی به این چشمانداز، ما مستقیماً با تولیدکنندگان مبلمان وارد مذاکره شدیم. از این طریق محصولات و طرحهای تولیدکنندگان، برای کمک به کاربران در زمینهی طراحی در بستر برنامه قابل دسترسی شد.
مدل تجاری استارتاپ شما چیست؟
تا زمانی که نتوانید آینده را پیشبینی کنید، مدل تجاری بلند مدت قابل ارائه نیست. بدون اطلاع از آیندهی بیزینس، تعیین مدل تجاری بلند مدت برای یک شرکت نوپا تخیلی بیش نیست. ما کار را با مدلی مبتنی بر اشتراک SaaS برای معماران شروع کردیم؛ اما به سرعت متوجه شدیم که باید مدلی ایجاد کنیم که ابتدا کاربران را درگیر خود کند. ابتدا میبایست نحوهی استفاده کاربران را درک و تحلیل میکردیم و سپس بر این اساس روی یک مدل تجاری تمرکز میکردیم.
در حال حاضر ما مستقیماً با تولیدکنندگان یک مدل آگهی موبایل مبتنی بر CPC (هزینه به ازای هر کلیک) و CPM (هزینه به ازای هر هزار تاثیرگذاری) استفاده میکنیم. ما همچنین اخیراً صدور مجوز استفاده از تکنولوژی Deep Image & Visual Analytics را برای شرکتهای دیگر آغاز کردهایم.
چگونه بودجهی لازم برای شروع کار خود را تأمین میکنید؟ در مورد نحوهی مدیریت بودجه، توصیهای برای جامعه معماری دارید؟
نکتهای که سعی میکنم همیشه در خاطر داشته باشم «شبکه ارتباطی شما ارزش و دارایی شماست» است.
ما خوش شانس بودیم که حمایت مالی گروه بزرگی از سرمایهگذاران را دریافت کردیم. اما بدون شبکهی منتورینگ و حمایتکنندگان برای راهنمایی و هموار کردن مسیر، فراهم کردن سرمایه یک نبرد بسیار دشوار است.
در واقع، بهترین نکتهای که میتوانم عرض کنم لزوم فراموش کردن تأمین مالی است. بزرگترین اقدامی که برای شروع سفر کارآفرینی خود بایستی انجامدهید، اعتبارسنجی محصول خود در بازار امروزه است. MVP (حداقل محصول عملی و دارای امکان موفقیت) خود را بسازید و حداقل یک نفر (که این یک نفر قطعا مادر شما نیست) را قانع کنید تا روی پروژهی شما سرمایهگذاری کند. پس از کسب مقبولیت نسبی و کشش بازار اگر همچنان نیازمند تأمین بودجه هستید، میتوانید از شتاب دهندهها استفاده کنید. شتاب دهندههای تکنولوژی بستری فوقالعاده برای گسترش شبکهی مربیان و سرمایهگذاران شما هستند.
شما پیش از این در یک دفتر معماری مشغول به کار بودید و هماکنون یک کارآفرین هستید. به نظر شما رضایتبخشترین جنبهی کارآفرینی چیست؟
منتورینگ
در دو سال گذشته حتی با وجود تمام شب بیداریها، منتورینگ تجربهای فوقالعاده برای من رقم زد. هدایت و مربیگری تیم بزرگی از طراحان و توسعهدهندگان فرصت و غنیمت ارزشمندی برای من محسوب میشود.
شناساندن روشهای مختلف رشد و نوآوری در حرفهی معماری به جوانان، ریشه در تمام جوانب فرهنگ حاکم بر شرکت ما دارد. به نظر من اگر امید و انتظار پیشرفت معماری را داریم، باید به این مسئله بپردازیم.
تجربهی تحصیلات آکادمیک و گذراندن دورههای آموزش معماری، برای راهاندازی و اجرای بیزینس شما در دنیای حرفهای مثمر ثمر بود؟ کدام یک از مهارتهای خاص و تعلیمی دورهها، در بیزینس شما بیشتر کاربرد داشتهاست؟
به راحتی میتوانم بگویم همهچیز. من شدیدا معتقدم که هر جنبهای از آموزش معماری در ادارهی یک بیزینس دخیل و تاثیرگذار است. مهمترین نکته و رمز موفقیت پروژه، توانایی ایدهپردازی یک طرح و شرح و تفصیل کانسپت برای تحقق یافتن آن است. حتی امروزه توانایی بیان ایده توسط اسکیسدستی برای برقراری ارتباط قوی تیم یک امر بدیهی و ضروری محسوب میشود.
صنعت ساختمان به کندی در سازگاری با تکنولوژیهای جدید شناخته شدهاست. تجربهی شما در این زمینه چگونه است؟
صادقانه بگویم، گاهی اوقات به نظر میرسد که این کندی به معنای کمتوجهی، دستکم گرفتن و کتمان حقیقت است. همانطور که قبلاً اشاره کردم، ما ابتدا تمرکز خود را فقط بر صنعت ساختمان آغاز کردیم. بازخوردی که از معماران و پیمانکاران دریافت کردیم عالی بود، مگر در مواقعی که زمان سازگاری واقعی فرا رسید.
من درک میکنم که زمان کالای لوکس و گرانبهایی برای معماران محسوب میشود. ما به سرعت متوجه این موضوع شدیم و رویکرد و جامعهی هدف بیزینس خود را متمرکز کردیم.
آیا برای معمارانی که علاقمند به راهاندازی مشاغل شخصی خود هستند، توصیهای دارید؟
من فکر میکنم معماران در هنگام ایدهپردازی طرحها نبوغ ذاتی دارند. اما نکتهای که باید همیشه در خاطر داشتهباشید این است که مهمتر از داشتن ایدههای زیاد، تحقق ایده است. اگر مدام به آنچه مردم نیاز دارند و آنچه انجام نشدهاست توجه کنید، جایگاه خود را در حرفهی معماری خواهیدیافت.
آیندهی حرفهی معماری را چگونه میبینید؟ در کدام حوزهها (خارج از چهارچوبهای مرسوم) فرصتهای عمدهای را برای توسعهدهندگان و معماران آینده میبینید؟
در حال حاضر سه پدیدهی برتر از نظر من واقعیت افزوده موبایل (واقعیت افزوده)، واقعیت مجازی (VR) و پرینت سه بعدی معماری هستند. اما جایی که واقعاً نیاز به مشارکت معماران را میبینم، دورهی پیشرفت و ظهور هرچه بیشتر واقعیت افزوده است. زمانی که دستگاههای AR پوشیدنی تبدیل به جریان اصلی طراحی میشوند، نیازمند حضور پر رنگ معماران در عرصهی تکنولوژی هستیم. این دستگاهها شروع به بازتعریف چگونگی تجسم و تجربهی فضا میکنند. معماران به طور منحصر به فرد آمادهی طراحی این تجربهی فضایی برای کاربران هستند.
در ادامه این مطالب را بخوانید:
مورفولیو؛ رابطی هوشمند بین معماری دنیای واقعی و معماری دیجیتال
چگونگی استفاده از مزایای تکنولوژی در معماری، از زبان یک معمار بنیان گذار!
منبع: archipreneur.com
مریم وکالتی