خانه Sakura ؛ حس پرواز بر زمین

اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: خانه Sakura توسط گروه معماری و طراحی PKA و در سال ۲۰۲۰ میلادی طراحی شده‌است. مساحت این خانه ۴۵۰ مترمربع است. این خانه در دلتای آرژانتین قراردارد. در بستری به شکل ذوزنقه و مشرف به یک تالاب بزرگ. در قسمت ورودی واقع در ضلع شمالی، یک پاسیو با پوشش گیاهی متنوع را مشاهده می‌کنید. این پاسیو در نقش یک مفصل ارتباطی بین فضای داخلی و خارجی عمل می‌کند. فضای ورودی یا همان پاسیو به عنوان قلب خانه شناخته می‌شود. پاسیو ورودی به تمام فضاها دسترسی دارد.

خانه Sakura

در ضلع غربی، یک بازشو کشویی را مشاهده می‌کنید که در هنگام بازشدن به‌صورت کاملاً مخفی در دیوار کناری قرار می‌گیرد. این بازشو همانند قابی است که تصویری بی‌نظیر از فضای خارجی را به نمایش می‌گذارد. کانسپت اصلی این خانه تجربه حواس متفاوت در یک زمان است. در ابتدای سیرکولاسیون حرکتی وارد اتاق موسیقی می‌شوید و با صدای گوش‌نواز سازهای موجود در اتاق، مواجه خواهیدشد. اتاق موسیقی در ارتباط با یک فضای باز چند منظوره قراردارد. در ادامه این سیرکولاسیون به پاسیوی ورودی یا همان قلب خانه می‌رسید. پاسیویی دکور شده با تناسبات زیبای چوبی.

اگر به مسیر ادامه دهید، متوجه فضایی شناور و حجیم در بالای سر خود خواهیدشد، این فضا اتاق کار است. فضایی معلق که دارای بالکنی به ارتفاع دو برابر اتاق نشیمن است. بالکن نیمه‌باز این خانه نظرگاهی جذاب را ایجاد کرده‌است. در این قسمت از خانه شما می‌توانید منظره‌ی ادغام استخر و تالاب را مشاهده کنید. منظره‌ای که خط افق آن به باریکی یک تار مو است. اتاق کار و گالری دسترسی مستقیم به یکدیگر دارند. بدون عبور از دیگر قسمت‌های خانه، می‌توانید از طریق اتاق کار وارد گالری شوید. تمامی فضاهای خدماتی و پشتیبانی در ضلع جنوبی قراردارد.

متریال موجود در پروژه

عمده متریال استفاده شده در این بنا ترکیب بتن و چوب است. همچنین آلومینیوم و تراورتن نیز از مصالح مورد استفاده در خانه Sakura هستند. ترکیب بتن و آلومینیوم، ترکیب سنگین و سبک، نشان دهنده جسارت طراح است. طراح این خانه همانند عکاسی است که در یک قاب، تمام جزئیات مهم را استفاده کرده‌است. اگر در مخاطب حس مکان ایجاد شود، نشان دهنده موفق بودن ترکیبات بصری طرح است.

راه‌پله یکی از عناصر اصلی خانه Sakura است و در پاسیو ورودی قراردارد. جاگذاری عنصری شاخص در قلب خانه، که مفصل ارتباطی تمام سیرکولاسیون‌های این پروژه است. این راه‌پله از جنس بتن اکسپوز است و نمایان‌گر تمام طبیعت خود می‌باشد. برخلاف سنگینی جنس‌اش، حس پرواز را به مخاطب منتقل می‌کند. به مانند گام‌هایی رها، در پی رسیدن به پرواز. حس پرواز اولین و مهم‌ترین خواسته طراح از قراردادن این راه‌پله بوده‌است. القا کردن حسی رها در فضایی زمینی، هدفی است که فقط یک کانسپت صحیح موفق به انجام آن خواهدبود.

منبع: archdaily.com

محدثه مجدی

Leave A Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل