خانه ی Avlakia، خانه ای سر برافراشته از خاک و چنبر زده در دل خاک!

اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: خانه ی Avlakia، در میان دو تنگه در جزیره‌ی سیکلادیکِ آنتیپاروسِ یونان آرام گرفته است. پروژه‌ی طراحی این خانه، توسط گروه معماری ARP (Architecture Research Practice) و در سال ۲۰۲۰ انجام گرفته است. در حالی که، سایت این پروژه، مستقیما رو به غرب قرار گرفته؛ شدیدا در معرض وزش باد شمالی است.

خانه ی Avlakia

حفظ توپوگرافی، جزوی از رویکردهای طراحی در این پروژه بوده است. در طراحی این خانه، درباره‌ی فرم و چیزهایی باید نشان داده‌ شوند و یا نشان داده نشوند، تصمیم‌گیری شده‌ است. این انتخاب و تصمیم‌گیری، ماه‌عسل توجه به تجربه‌‌ی انسانی، پایداری محیطی و فرهنگی بوده‌است. در واقع، می‌توان گفت، خانه ی Avlakia ترکیبی است بین یک ساختمان و یک منظره‌ی طبیعی بیرون‌زده از دل خاک.

در این پروژه همچنین، به حفظ چشم انداز اهتمام ورزیده شده است. به این منظور، دید ۱۸۰ درجه‌ای به دریای اژه از خانه ی Avlakia در نظر گرفته شده است. جزایر همسایه، سیفنوس و سریفوس، هم از این خانه به زیبایی قابل مشاهده می‌باشند.

دیوارهای این ساختمان، سوار بر سنگ‌های تشکیل دهنده‌ی سایت و به فرم آن‌ها از دل زمین بیرون می‌زنند. این دیوار‌ها، در ادامه، به حجمی سفید که پیشگاهی شگفت‌انگیز و معبد مانند دارد، می‌رسند. به درونگرایی، مقیاس، تناسبات، تقارن و تکرار دهانه‌ها و ارتباط با خورشید، به زیبایی در این پیشگاه، توجه شده است.

در پروژه‌ی خانه ی Avlakia، یک اطاقک سفید به شکلی حیرت‌آور به یک ساختمان پیکرتراشی شده تبدیل شده است.

“معبد” و دیوار دنبال‌کننده‌ی توپوگرافی، حائلی بین فضاهای داخلی عمومی و فضای خارجی‌اند. این دیوارها که روی سنگ‌های زیرزمینی نیز هستند، اتاق خواب‌ها و مهمان‌سراهای زیرزمینی را تشکیل می‌دهند. حیاط هم، توسط چیدمان روستایی همین دیوارها بوجود آمده است.

این خانه شامل یک آمفی تئاتر هم می‌باشد که در کنار ساختمان سفید قرار گرفته است. این فضا، به عنوان یک نظرگاه عمل می‌کند و تنها هدف آن درک محوطه و سایت بناست.

در حالی که، در این پروژه، فضاها به شکلی معاصر طراحی گشته‌اند، در ساخت از سنت بومی استفاده شده است. این منظور با استفاده از مواد محلی، کار با خدمه‌ی محلی و بازسازی صنعتگری سنتی محقق گردیده‌است. برای این منظور، از سنگ‌های محلی و مرمرهای یونانی، کف تراسو و ملات سنتی، مستقیما استفاده شده‌است. همه‌ی موارد گفته شده، به بهبود اقتصاد محلی و پایداری فرهنگی و محیطی منجر می‌شوند. برای کاهش مصرف انرژی در خانه ی Avlakia کارهایی مانند سایه‌زنی طبیعی، تهویه متقابل صورت گرفته است. همچنین در این پروژه پل‌های حرارتی[۱] به حداقل و استفاده از انرژی خورشیدی برای آب و گرمایش به حداکثر رسیده‌است. سقف‌های کاشته‌شده و حیاط‌خلوت‌ها همچنین، این خانه را از سیستم‌های خنک کننده پرقدرت بی‌نیاز کرده‌اند.

منبع: archdaily.com

محدثه فتح اللهی

 

[۱] پل حرارتی یا Thermal bridge به یک رخنه در عایقکاری گفته می شود که نسبت به سطوح اطراف خود دارای ضریب انتقال حرارت بیشتر می باشد . به عنوان مثال تیرهای آهن در دیوارها به علت انتقال حرارت زیادتر نسبت به آجر و گچ اطراف یک نوع پل حرارتی خواهند بود که باعث اتلاف انرژی گرمایی در زمستان می شوند.

Leave A Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل