هتل استراحتگاه Taj Rishikesh

اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: هیمالیا در هند چشم‌انداز کوهستانی بی‌نظیری را خلق کرده‌است. رود زیبای گنگ نیز که در پیچ و تاب‌های این کوهستان چشم‌نواز در جریان است، طبیعت منحصربه‌فردی را در منطقه ایجاد کرده‌است. طبیعت بکر و زیبا با تمام فروتنی و ارزشمندی خود مسیر شکل‌گیری طرح توسعه‌ی  مجموعه هتل استراحتگاه Taj Rishikesh را هموار کرده است.

توسعه‌ی این استراحتگاه در پی سفر به هیمالیای هند شکل گرفت. این منطقه دارای گونه‌ی معماری بومی است که هزاران سال قدمت دارد.

هتل استراحتگاه Taj Rishikesh

معماری هتل استراحتگاه چشمه ی معدنی Taj Rishikesh در پاسخ به توپوگرافی ناهموار و کوهستانی منطقه انجام گرفت. در واقع توجه به بستر پروژه تبدیل به پایه و اساس شکل‌گیری طرح شد. مصالح بومی منطقه موجب تکامل ایده‌ی توسعه‌ی هتل  با توجه به شرایط بومی محیط پیرامون شد.

مجموعه هتل استراحتگاه Taj Rishikesh در ۲۵۰ کیلومتری شمال شرقی دهلی نو واقع شده‌است. پروژه شامل بلوک اصلی هتل و مجموعه‌ای از ویلاها در یک سایت وسیع و شیب‌دار است.

تمام مجموعه مشرف به رودخانه‌ی گنگ است که تجربه‌ی زیبای غرق شدن در طبیعت چشم‌نواز را در کاربران زنده می‌کند. طرح‌بندی و نقشه‌ی پلان سایت از روستاهای هیمالیا الهام گرفته‌شده‌است.

دربرگادها (Darbargadhs) در هند، فضاهایی حاصل ترکیب قلعه، کاخ و معبد بودند که در قلب آن‌ها حیاطی  وجود داشت. حیاط دارای دیوارهایی بود که امنیت روستاییان را در مواقع جنگ تضمین می‌کرد. درواقع دربرگاد فضایی جمعی در مفاهیم بومی منطقه به حساب می‌آمد.

در هتل استراحتگاه Taj Rishikesh، بلوک اصلی هتل مانند دربرگاد است. این ساختمان نقش مرکزی هتل را  دارد و تمام خدمات اصلی استراحتگاه شامل: پذیرایی، رستوران، بار، بوتیک کتاب‌خانه و … در آن گرد آمده‌اند.

ویلا های استراحتگاه مانند یک دهکده‌ی سنتی هیمالیا، به صورت مجموعه‌ای از آلاچیق‌ها ساخته شده‌اند. ویلا ها روی سکوهای پله‌ای که به عنوان تراس عمل می‌کنند، ساخته شده‌اند. لازم به ذکر است که دیواره‌ی تشکیل‌دهنده‌ی این ویلا ها از سنگ‌های بومی منطقه است که علاوه بر استحکام، به بناها زیبایی طبیعی نیز بخشیده‌است. به‌دلیل ساخت ویلا ها در زمین شیبدار امکان مشاهده‌ی منظره از پنجره‌ها برای هر یک از ویلا ها فراهم است. استفاده از شیب زمین موجب می‌شود هر یک از ویلا ها، طبیعت چشم‌نوازِ رو به رودخانه‌ی جاریِ گنک را قاب گرفته و به داخل خانه بیاورد.

علاوه‌بر استفاده از سنگ‌های رودخانه در دیوارها، از سایر مصالح بومی نیز در مجموعه استفاده شده‌است. از تخته سنگ‌های بومی برای سقف‌ها و کفپوش‌ها استفاده شده‌است. از قاب‌های چوبی بزرگ در نازک‌کاری استفاده شده‌است. تکنیک ساختمان‌سازی بومی هیمالیا با ترکیب دیوارهای سنگی و تیرهای چوبی سرو شکل می‌گرفت. این خانه‌ ها که در گذشته به آن‌ها Kath-Kuni می‌گفتند؛ در این‌جا شکلی مدرن پیدا کرده‌اند.

یک مسیر سینوسی طولانی و پر پیچ و خم، خانه‌ ها را به هم می‌پیوندد. این مسیر پر پیچ و خم سرانجام به غرفه‌های یوگا و آبگرم در تپه‌ای پایین‌تر می‌رسد.

سفری دل‌انگیز همراه با تفریح در استخر و صرف غذایی لذیذ در رستورانی مشرف به ساحل گنگ قطعاً خاطره‌انگیز خواهد بود.

منبع:

archdaily.com

تینا غزنوی

Leave A Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خروج از نسخه موبایل