خانه MCM 220، خانه ای مدرن و هم سو با طبیعت

اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: یک سال جستجو برای بازسازیِ یک ملک مدرن متعلق به اواسط قرن بیستم، سرانجام با یافتن خانواده‌ای سه‌نفره و سگ آن‌ها به نتیجه رسید. خانه MCM 220 در سال ۱۹۵۶ توسط یک شرکت معماری محلی ساخته شد. این خانه، در میان انبوه جنگلی در محله ویلیامز کریک واقع در ایندیاناپولیس پنهان شده بود. می‌توان گفت که به‌جز بازسازی‌های جزئی در سال ۱۹۶۷، تقریباً تغییر دیگری در آن صورت نگرفته‌بود. بی‌شک این یک فرصت ایده‌آل برای کمک به مشتریان علاقه‌مند به معماری اواسط قرن بیستم بود که به آنان امکان می‌داد تا در ذهنشان، خانه را برای انجام تغییرات مدرن تصور کنند.

در سال ۲۰۱۵، خانه MCM 220 در شرایطی بود که هیچ‌چیز نداشت. محوطه و موقعیت جنگلی این شهر، بسیار عالی بود؛ اما خانه بیش از ۶۰ سال قدمت داشت. اسباب و اثاثیه‌ی آن نیز به همان شکل اولیه باقی مانده بود. همچنین، گیاهان محوطه‌ی اطراف نیز بیش‌ازاندازه رشد کرده بودند. اتفاقاً مشتریان ما سال‌ها بود که چنین چیزی را برنامه‌ریزی می‌کردند و فهرستی دقیق از اهداف و اولویت‌هایشان داشتند. خواسته‌ی اصلی آن‌ها، دستیابی به فضایی آرام و ارگانیک و انتقال طبیعتِ بیرون به درون منزل بود. هدف مهم ما نیز، حفظ حریم خصوصی و همچنین احترام به  معماری اولیه و پذیرش آن بود.

در قسمت بیرونی، درختانِ هرس‌شده و بوته‌های مرتب، امکان تابش نور طبیعی را به سایت و فضای داخلی فراهم می‌کنند. محوطه‌سازی مدرن (مصنوع)، فضای داخلی را به بیرون گسترش می‌دهد و به تقویت ارتباط محیط داخلی و خارجی کمک می‌کند. ورودی اصلی، راهروی سرپوشیده‌ی قبلی را در برمی‌گیرد و ساختار دیوار موجود در باغِ ورودی را نمایان می‌کند. امتداد دیوار ورودی تا محوطه‌ی خزه‌ا‌ی اطراف اتاق‌خواب‌ها، گسترش می‌یابد. این دیوار چوبی افقی، علاوه بر حفظ حریم شخصی و امنیت، باعث تأمین دید و دسترسی به نور جنوب می‌شود.

در قسمت پشتی خانه، لبه‌ی صاف سقف امتداد می‌یابد تا شیشه الحاقی حیاط‌خلوت را پوشش دهد. سقف نازک جدید و سقف ضخیم اضافی، مجرای آب را  به سمت زنجیرهای بارانی هدایت می‌کنند. این زنجیرها برای یک تجربه‌ی جالبِ حسی در هنگام وقوع طوفان، در دو سمت حیاط‌خلوت آویزان شده‌اند. در تمام حاشیه‌های بیرونی و برش لبه‌ها، از کامپوزیت خاکستر بادی[۱] رنگ‌شده استفاده شده است. شیشه‌ی الحاقیِ حیاط‌خلوت کمک می‌کند که تراسِ جدید، از حیاط‌خلوت، اتاق خانواده، آشپزخانه و غذاخوری قابل‌ رؤیت و دسترسی باشد.

در فضای داخلی، اندازه‌ی گالری ورودی جدید، مطابق با استقبال بازدیدکنندگان و ساکنان برآورد شده است. این گالری در مجاورت درب ورودی، اتاق گلخانه و گاراژ قرار دارد. فضای رختکن معروف به «اتاق همه‌چیز»، فضایی برای قراردادن کت‌ها، لباسشویی، سگ و کاردستی است. محوطه‌ی مخصوص سگ خانواده «اوتیس»، در بیرون قرار دارد و طراحی آن، با دیوار محافظ محوطه‌ی خزه‌ای همخوانی دارد. در گالری و آشپزخانه، کاربرد دیوار ورود به بیرون، برای ساختن قفسه‌ای از چوب گردو تغییر می‌یابد. نورگیرهای تعبیه‌شده جدید کمک می‌کنند تا در سراسر محیط داخلی، نور روز متعادلی به دست آید.

شومینه سنگی و اجاق کنسول‌دار بتنی اولیه باقی ماندند که باعث ثبات فضای نشیمن با کانسپت آزاد در مقابل پنجره‌ی وسیع می‌شوند. قسمت جنوبی این طرح شامل اتاق‌خواب‌های متوسط​​، حمام، یک اتاق خانوادگی و حیاط‌خلوت است. هرکدام از این فضاها برای تأمین نیازهای جدید، اصلاح و یا اضافه ‌شده‌اند.

تعمیرات نهایی فضای داخلی، شامل ترکیبی از تخته‌سنگ و الوار ضخیم درخت بلوط است که بر روی دال بتونی اولیه گسترده شده است. کاشی‌های سنگی، فضای بیرون درب ورودی را زینت می‌بخشند. تمام تجهیزات چوبی از روکش سفارشی گردو ساخته شده‌اند. یک میز گردویی با لبه‌های تراش نخورده و صندلی‌های اهدایی Eames shell در فضای غذاخوری جای گرفته است. در حمام، از کاشی‌های ساده و براق سرامیکی با سطحی یکپارچه استفاده شده است. بقیه‌ی اثاثیه، شامل ترکیبی از مبل و صندلی‌های روکش‌شده و سایر لوازم جانبی مدرن و وسایل روشنایی است. این مبلمان، در راستای دستیابی به فضایی خلاقانه، احترام به اصول خانه و بازتاب‌دهنده‌ی زیبایی‌شناسی و سبک زندگی مشتری هستند. هر اینچ از فضا، ازجمله راه ورودی جدید، پنجره‌ها، سقف، دیوارپوش‌ها، محوطه‌سازی و تک‌تک تجهیزات داخلی جدید اعم از لوله‌کشی، برق‌کاری و تهویه مطبوع، بازسازی شده‌اند.

از ویژگی‌های پایداری خانه MCM 220، می‌توان به انرژی حاصل از بازطراحیِ عناصر سازه‌ای (فونداسیون اصلی بی‌نیاز از ستون[۲]، سازه‌ی چوبی و شومینه) اشاره کرد. ما پنجره‌های شیشه‌ای کم‌بازده را با پنجره‌های «سقف تا کف» دوجداره جایگزین کردیم. این پنجره‌ها انرژی کمی مصرف می‌کنند و برای دریافت نور روز، بازدهی بیشتری دارند. سیستم  جدید سقف، ترکیبی از عایق متراکم بر روی کف و فایبرگلاس (با مقاومت حرارتی ۴۵ یا بهتر) است. این سیستم عایق‌بندیِ بی منفذ، جایگزین عایق مسطح قدیمی و آسیب‌دیده‌ی کف شد. ما پنجره‌های سقفی جدیدی را برای افزایش روشنایی روز در فضای داخلی اضافه کردیم. همچنین پنجره‌های کوچک رو به جنوب را با پنجره‌هایی بزرگ و پربازده، جایگزین نمودیم. این پنجره‌ها باعث می‌شوند تا اشعه‌های خورشیدی غیرفعال در زمستان، فضاهای داخلی را گرم کنند.

تجهیزات لوله‌کشی جدید و پربازده، سیستم تهویه مطبوع و وسایل روشنایی LED نیز به پایداری بیشتر پروژه کمک می‌کنند. همچنین، سقف با رنگ روشن، باعث کاهش اثر جزیره گرمایی می‌گردد. مصالح تاب‌آور با نیاز به مراقبت اندک (همچون روکش‌ها و لبه‌ها با جنس خاکستر بادی)، نمای بیرونی را پوشانده است. سایر مصالح به‌کاررفته در داخل و خارج نیز، طبیعی هستند. این مصالح شامل قفسه‌های گردویی، کف‌پوش بلوط و دیوار/ ورودی محافظ از جنس چوب سدر هستند.

منبع

dwell.com

نیلوفر علی نسب

[۱] Fly-ash composite

[۲] slab-on-grade