طراحی و گسترش ساختمان تاور بریج
اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: نیازها و انتظارات انسان‌‌ها از خانه در طی سالها ممکن است دستخوش تغییر شود و ساکنان خانه نیاز به فضای بیشتر یا با کاربری متفاوت داشته باشند. در برخی موارد پروژه‌‌ها برای تغییر، گسترش و الحاق با چالش‌‌هایی مواجه می‌‌شوند، و برای حل این چالش‌‌ها معماران راه‌‌حل‌‌ها و رویکرد‌‌های متفاوتی دارند. در ساختمان تاور بریج معماران از تلفیق معماری و طبیعت برای برآورده کردن نیازها و خواسته‌‌های کارفرما بهره برده‌‌اند.
مقدمه
در سال ۲۰۱۹ خانواده‌‌ای در اسلو[۱] که به تازگی فرزند سوم آنها به دنیا آمده بود. و میخواستند فضای زندگی خود را گسترش دهند، با دفتر معماری Resell+ Nicca تماس گرفتند و خواستار اضافه شدن‌بخش جدیدی به ساختمان خود شدند. خانه‌‌ی تاور بریج در بالای یک شیب در منطقه‌‌ای غنی از درختان کاج واقع شده بود. و همچنین سایت، چشم‌‌انداز بسیار زیبایی به سمت جنوب داشت. معماران پروژه در ابتدا دریافتند که قرار گرفتن‌بخش الحاقی در قسمت جنوب شرقی خانه‌‌ی تاور بریج، امکان استفاده از منظره، ارتباط شفاف بین ساختمان موجود و‌بخش جدید و یک سازماندهی منطقی داخلی را فراهم می‌‌کند.
یک چالش بزرگ در این راستا وجود داشت. شهرداری برای میزان فضای قابل استفاده در فضای باز در هر قطعه، شرایط خاصی داشت. و سایت موجود واجد آن شرایط نبود. بنابراین برای گرفتن مجوز ساخت، می‌‌بایست‌بخش الحاقی خود مقدار فضای بیرونی را افزایش می‌‌داد. این چالش یک پارادوکس محسوب میشد. چگونه می‌‌توان فضای باز بزرگتری با ساخت و ساز در فضای باز ایجاد نمود؟ 
کانسپت
راه‌‌حل، قرار دادن‌بخش الحاقی در شیب تند بود. در این صورت آنها می‌‌توانستند یک منطفه‌‌ای که شیب تند داشت به عنوان فضای زندگی بیرونی در فضای باز تعریف می‌‌شود را با قسمتی که معیارهای شهرداری را داشته باشد، جایگزین کنند، و این فضا را با یک تراس در پشت بام‌بخش الحاقی ایجاد کردند. موقعیت‌بخش الحاقی در دامنه، دیگر آرزوهای خانواده‌‌ی ساکن از جمله اتصال خانه‌‌ی موجود به یک باغ در پایین دامنه که پیش از آن غیرقابل دسترسی تلقی میشد, را نیز ممکن ساخت. 
معماران ساختمان تاور بریج در نظر داشتند که دامنه‌‌ی شیب باریک برای تعریف بصری عرض‌بخش الحاقی باشد و همچنین میخواستند این ساختار، ظاهری متمایز و عمودی داشته باشد. پس باید تجسم بلند و باریک را البته بدون به خطر انداختن جنبه‌‌های عملکردی، تقویت می‌‌کردند. این خواسته با چند اقدام مختلف حاصل شد؛ نمای طبقه دوم به عقب کشیده شد و باز شد تا برج عمودی برجسته شود، طبقه‌‌ی همکف (که در زیر گاراژ امتداد دارد) فقط در پایه‌‌ی برج قابل مشاهده است، و نرده‌های طبقه‌‌ی بالای سقف تراس متراکم ساخته شدهاند تا جایی که بالای برج را تشکیل می‌‌دهند.
توجه به طبیعت
نمای جنوب‌‌شرقی دارای پنجره‌‌های بزرگ است که منظره‌‌ای زیبا از درختان کاج و افق پشت آنها را قاب می‌‌کند. ورودی اصلی با استفاده از قسمت میانی برج و باریک‌‌ترین قسمت امتداد، به طبقه‌‌ی اول سازه‌‌ی جدید منتقل شد. از سالن ورودی یک راه‌‌پله به یک آپارتمان استودیویی در مجاورت باغ پایین و فضای زندگی در بالا منتهی می‌‌شود. یک اتاق غذاخوری جدید روی پل واقع شده است. در حالیکه یک دهانه‌‌ی بزرگ دیوار خانه‌‌ی موجود، قسمت قدیمی و جدید را به هم متصل می‌‌کند. فضای نشیمن اصلی نیز در این طبقه می‌‌باشد که با پنجره‌هایی از کف تا سقف مناظر متنوعی از اطراف خانه و Fjord اسلو در فاصله‌‌ای دورتر را ارایه می‌‌دهد. 
راه پله‌‌ی دوم در داخل خانه‌‌ی موجود دسترسی به طبقه‌‌ی بالای این ساختمان و تراس پشت بام در بالای قسمت داخلی را فراهم می‌‌کند. پانل‌‌های سیمانی الیافی برای خاصیت غیر انعکاسی و به عبارتی فروتن بودنشان برای نما انتخاب شدند. تا ملات نسبتا خشن ساختمان موجود را تکمیل کنند. فضای داخلی ساختمان جدید به گونه‌ای طراحی شده است که تضادی گرم نسبت به نمای خارجی را نشان می‌‌دهد. که شامل چوب نروژی، سازه‌‌های باربر از صنوبر، دیوارها و نرده‌‌ها از چوب سه‌‌لایه و طبقات، پله‌‌ها, در و پنجره‌ها از کاج می‌‌شود.
سخن آخر
هماهنگی با طبیعت برای دستیابی به نهایت کارایی و رعایت ضوابط موجود در این ساختمان، علاوه بر تامین نیاز ساکنین به افزایش فضا، آسایش و آرامش و ارتباط و تعامل آنان با طبیعت را نیز بیشتر می‌‌کند. که نهایتا منجر به نتایج مثبت، منحصر بفرد و خاطره‌‌انگیزی برای ساکنین این خانه می‌‌شود.
[۱] . Oslo , Norway
منابع: archdaily.com
پریسا حسینی
در اینستاگرام با همراه باشید
مجموعه اصول ارتباطی معمار و کافرما از تفاهم تا قرارداد
جستار هایی در حوزه معماری و کارآفرینی
کتاب کافرما ها پرواز نمی‌کنند!
