هتل Torba؛ توسعه کاربری گردشگری به روش شهودی!

در مبحث گردشگری، یکی از اولین مواردی که به ذهن خطور می‌کند، هتل است. در وب‌سایت کانون معماران و شهرسازان بسیاری از هتل‌ها و مراکز گردشگری معرفی شده‌اند. با معرفی و بررسی پروژه‌های معماری که مرتبط با گردشگری هستند، بیشتر با ارتباط این دو صنعت آشنا خواهیم‌شد. اگر پروژه‌ای مرتبط با مبحث معماری وگردشگری در نظر دارید با ما درمیان بگذارید تا با هم آن را بررسی‌کنیم.

هتل Torba در سال ۲۰۲۰ میلادی و به مساحت ۶۰۰۰۰ متر مربع ساخته شده‌است. این پروژه در شهر torba در بدروم ترکیه واقع شده و بزرگ‌ترین هتل این شهر است. پروژه‌ای که توسط گروه معماری baraka، و در دو فاز: خانه‌های ویلایی و هتل بوتیک‌ها طراحی شده‌است. این پروژه دارای پنج منطقه با پنج ساختار مختلف بوده تا نیاز‌های فردی و زمینه‌ای را مرتفع کند. منطقه پروژه جدید تعداد ۳۴۵ اتاق‌ به مساحت ۷۴۰۰۰ مترمربع است. اکنون درباره منطقه اول که بین سال‌های ۲۰۱۹-۲۰۲۰ میلادی ساخته شده‌است صحبت می‌کنیم. نکات قابل توجه درمورد این قسمت پیچیدگی و مقیاس پروژه است که تناسبی با شهر ندارد.

چالش های پروژه

یکی از چالش‌های پروژه این بود که با حداقل قیمت بتوان آن را با محیط و ساختار موجود سازگار کرد. برای طراح مهم بود که مانند پیشینیان، بی‌تفاوت به مصرف انبوه و محیط اطراف نباشد. آن‌ها به دنبال سرنخ‌هایی برای آشتی پروژه با محیط و ساختار اطراف دست یابند. این سرنخ‌ها شامل:

 استفاده از فضاهای باز، نیمه‌باز و بسته مشروط به آب‌وهوای مدیترانه‌ای

 توزیع و پراکندگی‌ ساختمان‌ها

 خیابان‌های باریک، رواق‌ها در کوچه‌ها

 وابستگی متقابل ساختمان با خیابان، فضای بین خیابان و خانه‌ها

 حیاط‌های سنگ‌فرش شده و….

ترکیب این عناصر و تصادفی بودن آن‌ها و آستانه‌هایی که حاصل می‌شود، مناطق خاکستری را شکل می‌دهد.

در ساختار این هتل، شهرک‌های ویلایی بر اساس قوانین صرف نبوده؛ گاهی تصادفی و گاهی شهودی هستند. درست مانند یک محله، رگه‌هایی از روابط در هم تنیده و ساختارهای کوچک، صمیمی و عادت‌های محلی و آشنای روزانه. مطمئن ترین راه، تعیین یک مسیر اصلی در محلی جدید بود. همچنین باید ریشه در عناصر، تاریخچه و درک محلی داشته باشد، نه آن‌چه متعلق به درک و عملکرد دنیای معاصر است. به‌عنوان مثال؛ القای حس اسیر شدن در افسانه‌های بومی و محلی با تحت‌الشعاع قرار گرفتن توسط فضاهای بسته. البته که این تفکر انعطاف‌ناپذیر به طور غریزی مخرب است.

در طراحی این پروژه، برخی حرکت‌های اساسی رقم خورده که اولین قدم‌ها برای آشتی با محیط اطراف و مناظر شهری بوده‌است. به‌عنوان مثال: تکه‌تکه شدن، کوچک شدن، ایجاد گروه‌های ساختاری، کاوش در مناطق فرعی و کوچک، تمایل به سازه‌های کوچک. برای اطمینان از یکچارپه شدن کل پروژه، تکه‌های کوچک را توسط دو سرخرگ اصلی به هم وصل کرده‌اند. این شریان‌های اصلی به شکل افقی و عمودی بوده و با مویرگ‌های ارتباطی مسیرهای حرکتی تکمیل شده‌است.

ساختار توسعه پروژه

ساختار پیشرفت در ساخت این هتل نه صرفا تصادفی و نه صدرصد قانونمند بوده‌است. حرکتی شهودی با استفاده از یک مدل گسترش تا در هنگام توسعه در دام ساختار و جریان اصلی نیوفتد. مجموعه‌ای از آستانه‌ها که شامل: مناطق میانی، فضای معماری محلی، فضاهای حرکتی و… . آستانه‌ها به عنوان واسطه و میانجی در هم تنیده و نیمه‌باز-نیمه‌بسته هستند اما به اندازه سیاه وسفید مرز ندارد. با استفاده از بافت سطوح، گیاهان اسطوخودوس، درختان مرکبات، رایحه و اصوات و … تمام حواس درگیر شده‌است. با این کار بسیاری از تجربات حسی ممکن می‌شود و درک دنیای اطراف و یافتن معنا آسان‌تر خواهد بود.

هتل‌های بزرگ با ساختاری غول‌پیکر نیازهای مصرف انبوه را برآورده می‌کنند. نمایش مضامین عجیب و غریب، تقلید، الگوهای استاندارد و مشابه؛ اما آیا این نوار نقاله مسیر درستی را طی می‌کند؟

تولید و مصرف جایی برای توقف و درک نمی‌گذارد! به‌فکر خود باشید و فراتر از الگوهای رفتاری مشابه را ببینید. درنهایت می‌توان گفت که هتل Torba سعی دارد تا این مسیر را طی‌نکند و فرصتی برای تجربه و درک فراهم‌آورد.

اگر خواندن این مقاله برایتان جذاب بود؛ کانون معماران و شهرسازان مطالعه مقاله زیر را به شما پیشنهاد می‌‌کند.

هتل خانه JO&JOE Paris Gentilly؛ طراحی به سبک سورئال!

منبع: archdaily.com

سیما حسن‌زاده