خانه راهبه ها، تجلی‌گر هویت اجدادی
اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: روایت پروژه از زبان معماران: خانه راهبه ها، از ابتدا در بسترِ تخریب‌شده‌ی یک کارگاه وسایل نقلیه ساخته شده است. این ساختمان جدید، در پشت دیواری بسیار عظیم و قدرتمند که بیش از یک متر ضخامت دارد، قرار گرفته است. دیوار مذکور، یادگارِ دوران تصرفات پی‌درپی در شهر است و اکنون، رو به سمت خیابان دارد. همچنین، آرامشی اجدادی را برای خانه راهبه ها به ارمغان می‌آورد. این خانه، دارای حیاط مرکزی پاسیو مانندی است و به دلیل تصرف طولانی‌مدت مورها، بر اساس طرح رایج در آن منطقه، ساخته شده‌است.
در محدوده‌ی تعیین‌شده، چهار اتاق‌خواب وجود دارد که رو به باغ گشوده می‌شوند. پاسیوی مرکزی، در کانون اصلی ورودی‌ها قرار دارد. همچنین، منبعی برای تأمین نور طبیعی و محل مخصوصی برای معاشرت در فضای باز، محسوب می‌شود.
روشی که برای شاخص کردنِ هویت دیوار انتخاب شد، عظمت دیوار را در تضاد با سبُکیِ خانه نشان می‌دهد. درنتیجه، چنین به نظر می‌رسد که خانه، در پناه دیوار واقع شده و در زیر نیروهای آن، پنهان شده است. همچنین، دیوارهای بزرگ شیشه‌ای، مرز باریکی بین داخل خانه و حیاط مرکزی ایجاد می‌کنند که باعث یکپارچه دیده‌شدنِ خانه می‌گردد. فضای داخلی، از چهار اتاق‌خواب، یک سالن بزرگ و آشپزخانه تشکیل شده است. پاسیوهای کوچک و اختصاصی دیگری نیز، به همراه باغ بزرگِ واقع در حیاط مرکزی، اطراف استخر را احاطه کرده‌اند.
پوشش برخی از دیوارهای برجای‌مانده، از بتن بدون روکش است. دلیل این امر، تأکید بر حفظ تعادل و خلوص خانه است. از پوشش خاکستری نیز در سنگ کف‌سازی‌ها و روکش گچی سقف‌ها استفاده شده‌است.
بقیه‌ی محدوده، جزئی از منظر شهری به‌حساب می‌آید. این محدوده در طول سالیان دراز و در یک سیر تاریخی، شکل گرفته‌است. مداخله‌ای هم که در این بخش صورت می‌گیرد، صرفاً برای ساخت گذرگاه است. دلیل اینکه پروژه‌ی خانه راهبه ها توانسته حس مثبتی را به کاربران منتقل کند، این است که معماری آن، نقش خود را به بهترین شکل ایفا کرده‌است.
منبع: archdaily.com
نیلوفر علی نسب
در اینستاگرام با همراه باشید
مجموعه اصول ارتباطی معمار و کافرما از تفاهم تا قرارداد
جستار هایی در حوزه معماری و کارآفرینی
کتاب کافرما ها پرواز نمی‌کنند!
