KEWAZO : کاربرد علم رباتیک در ساخت و ساز

KEWAZO نام گروه مهندسانی است که در جهت بهبود تدارکات ساخت و ساز در محل به وسیله‌ی رباتیک و تجزیه و تحلیل داده‌ها عمل می‌کند. اولین هدف آن‌ها، تجهیز مشتریان به ابزاری برای حمل‌و‌نقل ایمن، سریع و هوشمند مواد در سایت‌های ساختمانی است.

ما در مجموعه‌ی مصاحبه با معماران و شهرسازان کارآفرین، با دانش‌آموختگان برجسته‌ی این ر شته‌ها که مسیر شغلی متفاوت‌تری نسبت به روند متداول جامعه دنبال کرده‌اند، آشنا می‌شویم. از افکار، نظرات، راه‌حل‌های عملی و ایده‌هایی برای موفقیت صحبت می‌کنیم؛ و می‌آموزیم که چگونه ایده‌ها را در زمینه‌ی معماری و شهرسازی و فراتر از آن در کارهای خلاقانه‌ی خود به‌کار ببریم. در ادامه با ما همراه باشید.

آرتم کوچوکوف[۱]

مدیر عامل و موسس KEWAZO

آرتم کوچوکوف به عنوان متخصص مهندسی عمران در روسیه و ایالات متحده، با چالش‌ها و نیازهای صنعت ساخت ‌و‌ ساز از نزدیک آشنایی داشت. او در سال ۲۰۱۷، تحصیلات خود را در زمینه‌ی ساخت‌و‌ساز پیشرفته و فناوری ساختمان از TU مونیخ تکمیل کرد. به این ترتیب، آرتم دانش خود را در این حوزه اصلاح کرد. او در این موسسه، مروری جامع بر تاریخچه و اصول پایه‌ی رباتیک در ساخت‌ و‌ ساز انجام داد. در سال ۲۰۱۶، آرتم با تیمی متشکل از متخصصان و فارغ‌التحصیلان مستقر در آلمان، KEWAZO را تاسیس کرد.

در مصاحبه‌ای که از کوچوکوف آورده‌ایم، او توضیح می‌دهد که چگونه KEWAZO ایده را از مفهوم به نمونه‌ی اولیه و سپس به خدمتی برای مشتریان مشتاق تبدیل کرده است. هم‌چنین در ادامه با نظرات او در مورد پیاده‌سازی سخت‌افزار نوآورانه در سایت آشنا خواهید شد.

ایده‌ی KEWAZO  چگونه به وجود آمد و محصول اصلی شما چیست؟

ما فرصت‌های اتوماسیون در ساخت ‌و ‌ساز را مطالعه کردیم. مثلا، شرکت‌های ژاپنی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ سعی در ایجاد سایت‌های ساخت ‌و ساز کاملاً خودکار و به اصطلاح “کارخانه در محل” داشتند. این پروژه‌ها به دلیل جاه‌طلبی بیش از حد، به موفقیت نرسیدند. آنها سعی می‌کردند کارهای زیادی را به صورت همزمان انجام دهند.

سپس چندین شرکت ژاپنی سعی کردند به جای آن فعالیت‌های تک به تک مانند نقاشی را در سایت خودکار کنند. برای مثال، نقاشی در مقایسه با اتوماسیون کل یک سایت ساختمانی، به رویکرد بسیار ساده‌تری نیاز دارد. همانطور که انتظار می‎رفت، تمرکز بر یک جنبه از مراحل ساخت موفقیت‌آمیزتر بود. ما یاد گرفتیم که این رویکرد، امروزه نیز صادق است. بهتر است، در مقایسه با سایت‌های کامل شغلی، روی موضوعات منفرد با پیچیدگی کمتر تمرکز کنیم. اما همین واحدها نیز، باید از نظر اتوماسیون تا حدودی چالش‌برانگیز باشند.

مشکلی که در سایت‌های ساختمانی وجود دارد این است که باید ابتکار عمل انسانی زیادی را در لحظه پیش‌بینی کنید. ربات ها به صورت برنامه‌ریزی شده، عمل می‌کنند. این مساله، استفاده از آن‌ها را، در یک سایت ساخت ‌و ساز آشفته سخت می‌کند. امروزه، می‌دانیم که برای استفاده از ربات‌ها در سایت، باید ساختاری که ربات در آن یا بر اساس آن حرکت کند، وجود داشته باشد.

به همین دلیل، من و لئونیداس پوزیکیدیس[۲]، همکلاسی سابق و همکار فعلی‌ام، داربست‌ها را به عنوان سازه‌ای در نظر گرفتیم که فرصت‌های بیشتری برای اتوماسیون در محل فراهم کند. ایده‌ی ما خودکارسازی مونتاژ داربست در محل بود. از این رو، چهار بنیانگذار دیگر را با تخصص‌های متفاوت از جمله تجارت، نرم‌افزار و سخت‌افزار جذب کردیم. با شبکه‌سازی و تحقیق در مورد صنعت داربست، فهمیدیم که عمده مشکلات مونتاژ داربست، کمبود نیروی کار و ناکارآمدی آنها است.

ما یاد گرفتیم که حمل‌ونقل در هنگام مونتاژ داربست، گلوگاه این فرآیند است. حدود ۸۰ درصد از کل زمان مونتاژ، صرف حمل‌ونقل قطعات از محل ذخیره‌سازی، به محل مونتاژ می‌شود. بنابراین می‌دانستیم که بهبود حمل‌و‌نقل در محل، تأثیر زیادی خواهد داشت. ما اثبات کردیم که می‌توانیم مسئله‌ی شناخته‌شده‌ای مانند به حداقل رساندن زمان حمل‌ونقل را با موفقیت حل کنیم. این برای ما راهی در دنیای صنعت باز کرد و فرصتی برای پیاده‌سازی بیشتر اتوماسیون با راه‌حل‌های بهتر ایجاد کرد.

ما برای کاهش زمان حمل‌و‌نقل، یک آسانسور رباتیک دو‌بعدی طراحی کردیم که حمل‌و‌نقل عمودی و افقی را هنگام مونتاژ امکانپذیر می‌کند. از آن زمان، ایده‌ی خود را با رهبران صنعت به اشتراک گذاشته و بازخورد بسیار مثبتی دریافت کرده‌ایم. ما با تکیه بر نیاز مشتریان بالقوه‌ی خود‌، متوجه شدیم که نسخه‌ی ساده‌تری از این ایده- یک قابلیت حمل‌ونقل عمودی خودکار- در حال حاضر راه‌حل کافی‌ در مقایسه با راه‌حل‌های معمول است.

هدف فعلی ما، فراهم آوردن آسانسورهای رباتیک در محل است. این آسانسورها در یک یا چند جهت حرکت کرده و مواد را به روشی ایمن و کارآمد منتقل می‌کنند. ربات‌ها باید به کارگران کمک کرده و کار آن‌ها را راحت‌تر و ایمن‌تر کنند.

حتی یکی از مشتریان بالقوه‌ی ما گفت: «شما باید این سیستم را «از ۱۶ تا ۶۵» نامگذاری کنید. امروز، بیشتر کارگران من فقط تا ۴۰ یا ۵۰ سالگی می‌توانند کار کنند. پس از آن، بدن آن‌ها بسیار فرسوده می‌شود؛ به طوری که از من می‌خواهند که آن‌ها را مدیر ساخت ‌و‌ ساز یا حداقل راننده کامیون کنم. اما من نمی‌توانم همه را راننده یا مدیر کنم. سیستم شما می‌تواند تا ۶۵ سالگی به کارگران من فرصتی برای کار ایمن و سالم بدهد.»

شما در حال حاضر در چه مرحله‌ای از توسعه هستید؟ آیا تا به حال نمونه‌ی اولیه‌ای تولید کرده‌اید؟

ما اولین نمونه‌ی فنی ربات خود را برای اجرای اولین آزمایشات میدانی ساخته‌ایم. این آزمایش در سطح مشخصی اجرا می‌شود اما هنوز به تمام پارامترهای تنظیم شده در سیستم نهایی نمی‌رسد. بر اساس این نمونه‌ی اولیه، ما سفارشات اولین مشتریان خود را ثبت کردیم.

در حال حاضر، ما در حال ساخت یک پیش‌سری از محصولات هستیم و قصد داریم در سه ماهه‌ی اول سال ۲۰۱۹ آن را به پایان برسانیم. این سری باید در سه ماهه‌ی دوم سال ۲۰۱۹ گواهی شود. به عنوان یک تولید‌کننده‌ی تجهیزات، ما باید بخشنامه‌های ماشین‌آلات اروپا را دنبال کنیم. این یعنی پیش از اینکه بتوانیم نیروی انسانی برای کار روی محصولمان استخدام کنیم، باید گواهینامه داشته باشیم.

بازار  هدف شما چه کسانی هستند؟

بازار هدف ما، پیمانکاران فرعی که در زمینه مونتاژ داربست ها فعالیت می‌کنند، هستند. به طور کلی، ما در دو حوزه متمرکز هستیم: ساخت ‌و ‌ساز و خدمات صنعت. در ساخت ‌و ‌ساز، مشتریان ما عمدتا پیمانکاران مونتاژ داربست هستند. در خدمات صنعت، آن‌ها ارائه‌دهنده‌ی خدمات صنعتی هستند. این شرکت‌ها معمولاً در صنعت فرآیند، ازجمله در کارخانه‌های شیمیایی، پتروشیمی، گاز، نفت و نیروگاه، از تاسیسات نگهداری می‌کنند.

در ابتدای کار، چگونه مشتریان خود را پیدا می‌کردید؟

بهترین راه برای ارتباط و یافتن مشتری‌های بالقوه، حضور در رویدادهای صنعتی است. ما اولین مشتری‌های خود را در این رویدادها پیدا کردیم. ما اولین شرکتی هستیم که روی اتوماسیون داربست تمرکز دارد، و این یک امتیاز مثبت بود. همین مساله توجه بسیاری را در سراسر آلمان و جهان به ما جلب کرد.

در سال ۲۰۱۸ شما یک میلیون یورو برای دور سرمایه‌گذاری بذری[۳] خود اختصاص دادید. آیا می توانید در مورد روند جذب سرمایه‌ی خطرپذیر برای استارت آپ خود بیشتر توضیح دهید؟

هیچ راه همگانی برای جذب سرمایه‌ی خطرپذیر وجود ندارد. شما باید نشانه‌های استانداردی را که سرمایه‌گذاران برای اولین سرمایه‌گذاری خود روی آنها تمرکز می‌کنند، بررسی کنید. مواردی مانند یک تیم خوب، یک محصول خوب و داشتن حق ثبت اختراع و IP. سعی کنید تعداد علایم خطر را کاهش دهید و تکالیف خود را قبل از تماس با سرمایه‌گذاران انجام دهید.

درک حوزه‌ی تمرکز سرمایه‌گذارانی که با آن‌ها صحبت می‌کنید نیز بسیار مهم است. شما باید در مورد شرکت‌های موجود و نمونه‌کارهایشان تحقیق کنید تا ببینید آیا شرکت شما مناسب آن‌ها است یا خیر. همچنین بهتر است بدانید که آنها معمولا در کدام مرحله سرمایه‌گذاری می‌کنند و آیا این با عملکرد شما متناسب است.

برای بازخورد گرفتن آماده باشید و ایده‌ی خود را بر اساس آن تنظیم کنید. شما باید جدیت خود را نشان دهید. از بازخوردها بیاموزید و از آن در روند ساخت شرکت خود استفاده کنید.

به طور کلی، باید تا آنجا که می‌توانید با سرمایه‌گذاران بالقوه ارتباط برقرار کنید و آماده‌ی طرد شدن باشید. باید بدانید که این اغلب مربوط به مسائل داخلی آن‌ها میشود و صرفا مربوط به ایده و شرکت شما نیست. جمع‌آوری سرمایه، فرآیندی بسیار طولانی است. شما باید حداقل ۶ ماه قبل از نیاز خود به پول و شبکه‌سازی آن را شروع کنید.

امروز چند نفر در KEWAZO مشغول به کار هستند؟

ما در حال حاضر ۱۵ نفر هستیم: ۱۰ کارمند تمام وقت و ۵ دانشجوی شاغل.

آیا برای مخاطبان ما که علاقه‌مند به راه‌اندازی کسب‌و‌کار خود در محیط ساخته‌شده هستند، توصیه‌ای دارید؟

مهم‌ترین چیز این است که خیلی زود یک شبکه‌ی جامع ایجاد کنید. همچنین، از به اشتراک گذاشتن و صحبت در مورد ایده‌ی خود نترسید. یک ایده به تنهایی هیچ ارزشی ندارد.

اجرا همه چیز است. برای بازخورد گرفتن آماده باشید و در صورت دریافت انتقاد، آزرده‌خاطر نشوید. سریعا اشتباه کنید و سریعا سازگار شوید، خود را با شرایط وفق دهید و به پیش بروید.

نظر شما در مورد آینده‌ی محیط ساخته‌شده چیست؟ چگونه می‌توان آن را بهبود بخشید و الهام‌‌بخش شما چیست؟

من فکر می‌کنم که به زودی صنعت ساخت و ساز مختل شود. این در نرم‌افزار آغاز می‌شود و سپس به سوی سخت‌افزار پیشروی می‌کند زیرا راه‌اندازی نرم‌افزار راحت‌تر است. با این حال، یکی از دوستانم در یک شرکت بزرگ ساخت نرم‌افزار یک بار گفت که نظام نرم‌افزاری جدید، بر سازماندهی هرج‌و‌مرج در سایت‌های ساختمانی و روند آن متمرکز است.

سخت‌افزار جدید با ایجاد فرایندهای جدید، بیشتر این آشوب را از بین می‌برد. ما نرم‌افزار را به عنوان یک داروی مسکن که بر عواقب کار تمرکز دارد، می‌بینیم. این در حالی است که پیشرفت سخت‌افزاری می‌تواند راه‌حلی باشد که با هجوم به قلب مشکل، به طور کلی از شر آن خلاص می‌شود. این امر منجر به دستیابی به نرخ بهره‌وری، بسیار بالاتر از راه‌حل‌های معمول، خواهد شد.

من فکر می‌کنم که رباتیک و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها دو کانون اصلی تمرکز ما خواهند بود. این حوزه‌ها بیشترین نوآوری را ایجاد می‌کنند و نحوه‌ی درک ما از سایت‌های ساختمانی در آینده را تغییر خواهند داد.

منبع: archipreneur.com

مینا باقری

[۱] Artem Kuchukov

[۲] Leonidas Pozikidis

[۳] Seed round funding: سرمایه‌ای که برای شروع (گسترش) کسب‌وکار شما تخصیص داده می‌شود، بذرمایه و مرحله کاشت و پرورش ایده به حساب می‌آید.  صاحبان ایده عموما این هزینه را صرف تشکیل تیم، تحقیقات اولیه بازار، طراحی محصول و شناسایی مشتریان می‌کنند.سرمایه‌گذاران، اغلب بذرمایه    (سرمایه‌گذاری اولیه) را یک سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌دانند.