لوله های بتنی و ۵ ایده استفاده از آن در معماری معاصر!

اختصاصی کانون معماران و شهرسازان: امروزه شاهد تغیرات عمده‌ای در نحوه استفاده از عناصر مختلف در معماری معاصر هستیم. یکی از این تغییرات، تبدیل کاربری لوله های بتنی به عناصر عملکردی و نمادین در معماری بوده است.

لوله های بتنی به شکل مارپیچ در زیر خیابان‌ها زیرساخت‌های شهری را شکل می‌دهند. این لوله ها برای توزیع آب آشامیدنی، زهکشی شهری، فاضلاب و حتی سیم‌کشی برق و فیبرنوری استفاده می‌شوند. در این راستا در ۱۰۰ سال اخیر صنعت ساخت قطعات پیش‌ساخته بتنی بسیار توسعه یافته است.

مقاومت کافی در برابر نیرو و دوام بالا در طولانی مدت از مزیت‌های این قطعات بتنی ‌است. لوله های بتنی با مقاطع دایره‌ای و قطرهای متنوع، بیشترین استفاده را داشته و بسیار فراگیر هستند. هندسه این لوله ها، اجازه می‌دهد تا وزن زمین و سایر بارهای سازه‌ای را به خوبی تحمل كنند. همچنین این لوله ها متناسب با کاربردی که دارند ممکن است حاوی تقویت کننده‌های فلزی باشند.

اما آیا می‌توان از این عناصر زیرساختی به نحو دیگری در معماری استفاده کرد؟

۵ ایده استفاده از لوله های بتنی در پروژه‌های معماری!

پروژه زیرساخت‌های بهداشتیToigetation 2

شاید اولین ایده‌ای که به ذهن خطور می‌کند، استفاده از چنین عناصری در زمین‌های بازی باشد. یک لوله بتنی، به خودی‌خود یک اسباب‌بازی سرگرم کننده‌است. در پروژه زیرساخت‌های بهداشتی Toigetation 2  که توسط گروه معماری  H&P طراحی شده است، از این لوله ها استفاده شده است. بخش‌هایی از لوله ‌های بتنی به عنوان روشویی، متناسب با قد کودکان درنظر گرفته شده‌است.

پروژه VARDAstudio

از این لوله ها می‌توان به صورت سطوح عمودی و روی هم انباشته نیز استفاده کرد. در پروژه VARDAstudio حریم خصوصی بنا با کمک لوله ‌های بتنی ایجاد شده‌است. صفحه‌ای از لوله های بتنی که دید به داخل را کنترل می‌کند، همچنین نمای متفاوتی را شکل داده‌است. این صنعت عظیم، ساده و از جنس زمین، همخوان با محیط‌زیست بوده و محافظی برای زمین، هوا و خورشید است.

پروژه هتل Prahran

هتل Prahran توسط شرکت‌های  Techne Architecture + Interior Designطراحی شده‌است. در سراسر این پروژه از لوله های بتنی بزرگ به طور گسترده استفاده شده‌است. این عناصر کمک شایانی به ایجاد نمای معاصر در کنار نمای سنتی کرده‌است. به گفته معماران پروژه، نظرات مخالفی در انتخاب لوله های بتنی در نمای بنا وجود داشت؛ اما مزیت‌هایی نیز دارد. آن‌ها دارای عمق زیادی هستند و فضایی برای تعامل را ایجاد می‌کنند. همچنین از یک کیفیت نمایشی جالب‌توجه برخوردار هستند و نیز به نقوش مدور داخلی اشاره دارند.

تطبیق‌پذیری ابعاد این قطعات، در مقطع عرضی و طولی امکان استفاده در پروژه‌های پیچیده‌تر را فراهم می‌کند.

پروژه هتل  Tubo

در سال ۲۰۰۶ میلادی، معمار (Andreas Strauss) در طراحی هتل Despark از لوله های بتنی بازیافت شده استفاده‌ کرد.

شرکت  T3arc در طراحی هتل  Tubo واقع در کشور مکزیک نیز راه‌حل مشابهی را به‌کار گرفت. هر لوله بتنی یک واحد را شکل داده‌ است که شامل یک تخت دو نفره می‌شود. ورودی آن توسط یک قاب فلزی و پوشش شیشه‌ای ساخته شده‌است. با توجه به استحکام لوله ها، هتل دارای گروه‌های متشکل از ۳ قطعه انباشت شده می‌باشد. برای دسترسی به واحدهای بالایی از یک پلکان خارجی استفاده شده‌است.

پروژه خانه OPod Tube

خانه OPod Tube  توسط James Law Cybertecture طراحی شده‌است. این خانه یک واحد مسکونی کم‌‍‌‌‌هزینه و خردمقیاس است که از لوله آب بتنی به قطر ۲.۵ متر ساخته شده‌است. این واحد مسکونی ۹.۲۹ مترمربع، برای اسکان یک یا دو نفره بوده و شامل: اتاق نشیمن، آشپزخانه و حمام می‌شود.

با این ایده می‌توان یک اجتماع خانه‌سازی با سطح پایین را ساخت. همچنین در زمان بسیار کوتاهی آن را جابه‌جا کرده و به راحتی در مکان‌های مختلف مستقر کرد.

می‌توان گفت، معماری قادر است، متنوع‌ترین عناصر را برای شکل دادن به فضاهایی که برای کاربران جالب هستند را فراهم کند.

منبع: archdaily.com

سیما حسن زاده